از کار گاه هستی افتاده ایم اینجا باید که رفت هر دم پیمان ماست آنجا
خواهیم اگر بدانیم نزدیک یا که دوریم باید که عرضه دارند احوال ملک دارا
هر چند عرضه گردید احوال ملک دارا پند و نصیحتش نیز بر ما نشد هویدا
قرنی اگر بخسبیم زین مهد خاک بازی خود نیز اگر نخواهیم خواهند برد ما را
رسولی-روح الله
آقای خوبم
مولای من
کی می رسی از کوچه های بارانی
تا بشویی از دل هایمان غمهای روزگاران را
آقایم
دیر زمانیست که ناممان به عشق انتظارت نهاده اند
بگو چه کنیم از پس این همه دلتنگی؟
دلمان از بی وفایی های زمانه خون شد
از پس حجاب کی میرسی که حجاب تن جدا کرده ما را از مسیر؟
مسیر بی تو کجاست؟
کی میرسی عزیز ترین دلها؟
ای به فدای خاک مشتاقین رهت
دلمان بغض دارد
....
آقای منتظرانچه هوایی است هوای داشتن تو
بی تو نفس کشیدن سخت شده است دیگر
بیا و هوایمان بارانی کن
از پس این ابرهای انتظار ، نور وجود مشعشعت
بترواد مهتاب را
بیا آقا جان
که اربعین حسینت نوید دهنده پایان غیبتمان شود
که تو حاضری و ما غایب از خود
بیا
بیا
بیا
....
رسولی-روح الله
چهل روز است خواهری برادرش را ندیده
خواهری که شرط ازدواجش جدا نشدن از برادرش بود.
در دلش چه میگذرد خودش میداند و خدایش
اما این اسوه ادب و ایثار میرسد بر سرزمین جدایی از برادر
نمیتوانم بفهمم چقدر بغض دارد؟
چقدر دلتنگ برادر است؟
بخواهد شیون و زاری کند!!!
چگونه؟
این قافله سالار عشق مسیری بس دشوار در پیش دارد
چه کند زینب؟ هنوز حوادث مدینه در راه است
چه بگوید؟
حسین را چه شد؟
ام البنین منتظر حسین (ع)است
این کان وفا کیست؟
که غم عالم سوز دارد و دم نمیزند و جوابی میدهد طواغیت را ، جوابی دندان شکن:
ما رایت الا جمیلا
بس
زینب (س) می آید مبدا تاریخی دیگر شود.
رسولی- روح الله
