پنجشنبه, ۱۰ تیر ۱۳۹۵، ۰۵:۰۱ ب.ظ
کودکی
هنوز
تیله های کودکی ام را
به زیر زمین پر از نم
درون صندوقچه خاطراتم دارم
مدام قل می خورند
به ذهن خسته و پر ملول
و خاطر مکدرم
تمام وسعت دیدم به نور منعکس از ورای تیله شفاف بود
و یا تکانه برگی
به شاخسار نهالی
که غرس به دست نحیفم
نموده به باغچه حیاطمان
چه روزگار عجیبی است !!!!!
در این زمانه پر از درد
هم بازیان کودکی ام
کمین به رهزنی خاطرات شیرینم
مدام مشغولند
رسولی -روح الله
